Uwodnienie, proces koloidacji mieszanki cementowej i fałszywe wiązanie? Zrozummy to!
Cement jest substancją mineralną o ściągającej konsystencji, która jest sztucznie wytwarzana i po interakcji z wodą zamienia się w plastyczną masę, która twardnieje po wyschnięciu. Ten materiał budowlany różni się od innych substancji wiążących zdolnością do wiązania, uzyskiwania wytrzymałości, nawet przy dużej wilgotności. Cement służy głównie do przygotowania mieszanki betonowej, a także różnych rozwiązań. Aby dowiedzieć się, jak prawidłowo korzystać z tego wyjątkowego materiału budowlanego, konieczne jest zbadanie wszystkich jego właściwości i charakterystyka i zrozumienie, jakie procesy zachodzą w betonie lub zaprawach cementowych (tynk, klej i inne spotkania).
Odniesienie do cementów GOST 30515-2013:
Cementy GOST 30515-2013. Ogólne specyfikacje
Uwodnienie
Jak wiadomo, cement jest spoiwem hydraulicznym. Innymi słowy, aby uzyskać masę przypominającą kamień, użyty proszek należy wypełnić wodą. Dodając wymaganą ilość wody, rozpoczynasz nieodwracalny proces, który w razie potrzeby można kontrolować.
Wyjaśnijmy prostymi słowami. Rozpoczyna się reakcja chemiczna: cząsteczki wody łączą się z cząsteczkami minerałów, które są częścią cementu. Prowadzi to do rozpuszczenia proszku i utworzenia plastycznej masy. Zjawisko, w którym woda łączy się z rozpuszczonym w niej materiałem, nazywane jest hydratacją.
W trakcie hydratacji następuje stopniowe nasycanie roztworu produktami reakcji, które odpowiadają za właściwości wytrzymałościowe przyszłego produktu.
W pewnym momencie proces rozpuszczania się kończy, a masa cementu traci swoją ruchliwość i chwyta się, zamieniając się w galaretowatą masę. Chwytanie następuje wkrótce po zmieszaniu roztworu - w pierwszych godzinach.
Czas rozpoczęcia tego procesu, tzw koloidacja, a także czas jego trwania zależą:
- od ilości użytej wody;
- reżim temperaturowy;
- skład cementu;
- stopień zmielenia proszku cementowego;
Im drobniejsze mielenie, tym szybsze ustawienie. Aby opóźnić proces wiązania i go rozciągnąć, poruszającą się masę należy stale mieszać. Ale nie można utrzymać plastyczności roztworu przez nieskończenie długi czas, lepka masa w pewnym momencie zaczyna tracić swoje użyteczne właściwości.
Zaleca się wcześniejsze zbadanie cementu, co pomoże określić rzeczywisty czas wiązania tego materiału i, jeśli to konieczne, wyregulować je za pomocą specjalnych dodatków. Czasami materiał bardzo szybko zestala się, prawie natychmiast po interakcji z wodą, i generuje dużo ciepła. To zjawisko nazywa się fałszywy chwyt! Aby temu zapobiec, rozwiązaniem może być "Wskrzesić" mieszając.
„Fałszywy chwyt”- negatywna właściwość cementu, taki materiał jest zwykle odrzucany.
Kiedy roztwór traci swoją mobilność, cząsteczki rozpuszczonego w nim cementu zaczynają krystalizować, rosnąć i przeplatać się, łącząc się w kamień cementowy. Proces ten przebiega w różnym tempie - początkowo masa szybko staje się coraz trwalsza, po czym jej krystalizacja nieco zwalnia.
Ostateczne utwardzenie może trwać latami, ale projektowa klasa wytrzymałości otrzymanych produktów osiągnięte w ciągu dwudziestu ośmiu dni, po wyjęciu z formy przy sprzyjającej wilgotności i temperaturze jest możliwe od trzech do pięciu dni.
Opisz swoje doświadczenie w komentarzach pod tym artykułem, jeśli udało ci się ożywić rozwiązanie ustawień! Co dla tego zrobiłeś?
Być może te artykuły Cię zainteresują:
Co to jest Rostwerk? Jak on działa?
Właściwości i charakterystyka szalunków trwałych
Jak prawidłowo wykonać szalunek fundamentowy?
Jak prawidłowo wykonać fundament listwowy do domu?
Jak zaskoczyć żonę sadzonkami łopaty? Zainspiruj się!