Czym jest Ameryka bez elektryczności

Zwykły drewniany amerykański dom... Nie widać tylko klombów z kwiatami, na ulicy jest sznurek pościel, a zamiast nowoczesnego samochodu na podwórku widać czarną bryczkę i parę rowerów bez pedałów. Zastanawiam się, czy w środku wszystko jest tak niezwykłe jak na zewnątrz? Spójrzmy.

 Drzwi otwiera szanowany mężczyzna, którego brodę zdobi gęsta broda. Ma na sobie ciemnoniebieskie spodnie, kamizelkę w tym samym kolorze, a słomkowy kapelusz zakrywa głowę w przyjemnym odcieniu.

W środku nie słychać zwykłego: „Dzisiaj w naszym programie…” Nie widać ścian, na których wiszą zdjęcia rodziny. Nie zauważaj dziewczyny, która wisi na telefonie i namiętnie opowiada swojemu przyjacielowi o najnowszych wiadomościach. Przypuszczam, że twoja pierwsza myśl to: „Coś tu jest nie tak, jeśli jestem w niebezpieczeństwie w sąsiednim pokoju!”

- Ty chyba nigdy wcześniej nie byłeś w takich domach... Pozwól, że przedstawię ci życie moich przodków - powiedział miły męski głos za plecami.

- Jesteś bardzo wdzięczny ...

- Amisze - czerwone anioły Stwórcy. Nasi starsi z Niemiec i Szwajcarii ustanowili kiedyś ordnung (zakon). Dzięki nim żyjemy w harmonii z Bogiem, bo zbiór reguł jest napisany według Biblii.

- Ciekawe. Zauważyłem, że w Twoim domu nie ma niepotrzebnych rzeczy. Nawet wszystkie rośliny na parapecie można zjeść. To z pewnością nonsens w naszych czasach... Co więcej, Twoja wioska nie jest wyposażona w prąd! A jaką masz czystość! Opowiedz nam proszę o codziennym życiu Amiszów.

- Żyjemy skromnie i prosto. Bierzemy tylko to, czego potrzebujemy dla firmy. Na przykład nasi ludzie nie używają smartfonów, ponieważ naruszają tylko prywatność swojej rodziny. W nagłych przypadkach Amiszowie kontaktują się z miastem za pomocą budki telefonicznej na obrzeżach wioski. W życiu codziennym obywamy się bez prądu, myjemy się zwykłymi maszynami, nie oglądamy telewizji ani nie czytamy wiadomości na portalach społecznościowych. Moja lodówka jest na silniku naftowym, a na dachu jest panel słoneczny! To wystarczy dla moich bliskich. Do pracy jedziemy transportem konnym. Przyzwyczailiśmy się pomagać sobie nawzajem, budować domy dla nowych rodzin, dawać nasze dzieci dzieciom naszych przyjaciół... Lubimy żyć tak, jak żyli nasi przodkowie i jak będą żyć nasze dzieci!

- Okazuje się, że wśród mieszkańców osady absolutnie nie ma przybyszów i nie może być?

- Nie, dlaczego tak zdecydowałeś. Czasami ludzie przyjeżdżają z różnych części świata i pytają, jak zostać jednym z nas, ale niewielu z nich pozostaje na długo wśród Amiszów. Trudno im odmówić świadczeń, które towarzyszyły im od dzieciństwa.

„To jasne, wiesz, sam o tym myślę… Czy mógłbym stać się częścią takich niezależnych ludzi?

- Nie wiem, to decyzja każdego, może masz własne przeznaczenie.

- Dziękuję bardzo za tak żywą historię, ale czy mogę zrobić z tobą zdjęcie na pamiątkę?

- Przykro nam, ale nasza wiara wymaga całkowitego odrzucenia kamer wideo i telewizorów. Każdy obraz osoby jest bałwochwalstwem!

Och, jak trudno jest zrozumieć ludzi, którzy mieszkają w innej części świata... Ale jak atrakcyjna jest ich niedostępność ...

p.s .:Subskrybujna kanałMój dom- wszystkie najważniejsze, przydatne, interesujące jeszcze przed nami!Tutaj każdy może podzielić się swoimi doświadczeniami z budowy, remontu i aranżacji mieszkań, strefy podmiejskiej, przesłać zdjęcia, opowiedzieć o swoim domku letniskowym, domu, mieszkaniu.

Przeczytaj także:

Dlaczego Japończycy tak bardzo kochają szkło lub jak nauczyć się żyć na widoku

Kto i dlaczego zbudował „domy ula”?