Co umieściłem w każdej dziurze hosta. Każdego roku zachwycają mnie soczystymi, soczystymi liśćmi

Gospodarze to rodzaj i grupa roślin ozdobnych cenionych przez ogrodników przede wszystkim nie za kwiaty, ale za luksusową zieleń. Uwielbiając gospodarzy bardziej niż słynne róże, oczywiście sadzę je na działce na każdym wolnym kawałku ziemi.

Aby rosły co roku z soczystymi, soczystymi liśćmi, przyzwyczaiłem się, sadząc je w każdym dołku, aby przynieść specjalny środek według ludowej receptury.

Mowa o zwykłym kompoście lub humusie - 1 wiadro wystarczy na około 6-8 dołków.

Dodatkowo we wskazanej mierze jednego z tych funduszy mieszam:

2 kolby zmielonej kukurydzy

1 posiekana skórka banana

0,5 szklanki pokruszonych skorupek jaj.

Powszechnie wiadomo, jak zgniły obornik i kompost zwiększają żyzność gleby.

Ale inne suplementy są ważne, ponieważ:

1. Skrobia z rozkładającego się banana jest przekształcana w cukry, które aktywują wzrost gospodarza i produkcję chlorofilu w części nadziemnej. Witaminy z grupy B zawarte w owocach przyspieszają rozwój korzeni.

2. Kolby kukurydzy zawierają aminokwasy, bezpośrednio wpływające na wzmocnienie odporności żywiciela, co zmniejsza ryzyko chorób bakteryjnych i w przypadku inwazji szkodników - pozwala roślinom szybciej regenerować się po uszkodzeniach fizycznych, np. gryzieniu odchodzi.

3. Wapń ze skorupek jaja wzmaga produkcję barwników, dzięki czemu gospodarze są tak dekoracyjni, jak to tylko możliwe.

Tak, aby w stałym miejscu gospodarze czuli się dobrze iw pełni przyswoili wcześniej wprowadzoną mieszankę jak robić dziury, kopie pod nimi ziemię na 2 bagnetach łopaty, czyli co najmniej 50 cm głębokości.

Ponadto, jeśli gleba jest ciężka i gliniasta, należy do niej dodać piasek, a jeśli przeciwnie, jest on zbyt lekki, piaszczysty, podczas kopania wprowadza się do niej ziemię liściastą lub darniową, a także nisko zalegający torf.

Każdy z dodatków pobierany jest w ilości 1 wiadra na 1 metr kwadratowy sadzenia.

Charakter i biologia żywicieli jest taka, że ​​dzięki wprowadzeniu wystarczającej ilości składników pokarmowych podczas sadzenia nie potrzebują one regularnego nawożenia w pierwszych 1-2 latach życia.

Jest to szczególnie ważne w przypadku odmian i odmian, w których dolna powierzchnia liści jest nietypowo zabarwiona.

Przy zwykłym stosowaniu nawozów po posadzeniu istnieje bardzo duże ryzyko nie obliczania ich dawki i przekarmienia młode rośliny z minerałami powodują dosłowną utratę jasnych kolorów i więdnięcie korzeń.