Dawny chwast, który stał się ozdobą i główną atrakcją Ogrodów. Powiem ci, jak prawidłowo go wyhodować

W XIX wieku uważano je za szkodliwe zioło, ale potem, gdy tylko niezwykle jasna odmiana wyhodowana została zaprezentowana na jednej wystawie w Ameryce, zakochała się w niej opinia publiczna!

Osobiście posadziłam ją na obwodzie działki - bogaty aromat przyciąga do ogrodu pożyteczne owady zapylające, a pomarańczowo-czerwone kwiaty są efektownym dodatkiem do żywopłotu bukszpanu. Ponadto znajduje się na niższym poziomie alpejskiej zjeżdżalni.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to bezpretensjonalna roślina wieloletnia, ale aby w pełni zamanifestować dekoracyjność vatnika, należy ją uprawiać zgodnie z określonymi zasadami.

Najłatwiej jest posiać watę z nasionami bezpośrednio w ziemię, gdy tylko stopi się śnieg. Gleba może być dowolna, ale odmiany hybrydowe najlepiej rosną na słabo kwaśnej żyznej glinie. Nie jest straszne, jeśli woda gruntowa leży blisko powierzchni.

Vatochnik rośnie „agresywnie” - pędy potrafią „oddalić się” od macierzystego krzewu o prawie 1 metr! Dlatego wzdłuż krawędzi przydzielonego mu obszaru w ziemi zakopana jest metalowa taśma lub musisz zakopać doniczki z otworami drenażowymi dla korzeni w ogrodzie. Dalsza opieka będzie w przybliżeniu taka sama.

Konieczne jest podlewanie rośliny tylko podczas długotrwałej suszy, np. Gdy ziemia wysycha na głębokość 2-3 cm. Ale zwykle w sezonie brodzik radzi sobie z wodą deszczową.

Jednak część nadziemna może cierpieć z powodu suchego powietrza. Dlatego w czasie upałów zaleca się wieczorami spryskiwać liście ciepłą wodą.

Ale w przypadku opatrunku wierzchniego wata jest bardziej wymagająca i wystarczy ją w ciągu jednego sezonu nakładać trzykrotnie:

1. Wczesną wiosną, przed posadzeniem kwiatów lub gdy pojawia się młody wzrost zimowanych roślin, dodaje się mocznik lub siarczan potasu.

2. Do kwitnienia pieprzu należy używać dowolnego złożonego nawozu mineralnego, który jest zalecany do kolorowych kwiatostanów.

3. Po kwitnieniu dodaje się nitrofosforan, aby przywrócić siłę rośliny.

W drugiej połowie września wata jest przygotowywana na zimę. Najpierw musisz ściąć suche pędy, utrzymując 10 cm nad poziomem gruntu.

Następnie rośliny są izolowane - zasypiają opadłymi liśćmi, zmiażdżoną korą drzew lub trocinami.

Wata jest niezwykle odporna na choroby i szkodniki. Jedynym prawdziwym zagrożeniem dla niego jest mączlik żywiący się sokami roślinnymi. Pomaga w tym opryskiwanie naparem czosnkowym, które przeprowadza się co 3-4 dni przez 2 tygodnie.