Naukowcy odnotowali wzrost „wgniecenia” w polu magnetycznym Ziemi

Ostatnie obserwacje ogólnego stanu pola magnetycznego planety wykazały, że Anomalia Magnetyczna Południowego Atlantyku zaczęła się rozszerzać w kierunku zachodnim. Ponadto stwierdzono, że teraz w tej anomalii obserwuje się jednocześnie dwa centra minimum natężenia pola.

Jak wiadomo, ziemskie pole magnetyczne pełni funkcję ochronną i zapobiega przedostawaniu się naładowanych cząstek ze słońca do powierzchni Ziemi. Ale dokładnie nad Ameryką Południową i południową częścią Oceanu Atlantyckiego uformowała się „pięta achillesowa” naszego pola magnetycznego, zwana Anomalią Magnetyczną Południowego Atlantyku (SAMA).

Tak więc ostre promieniowanie kosmiczne w tym obszarze może całkowicie wyłączyć elektronikę samolotu i uniemożliwić pełną pracę satelitów.

Do niedawna anomalia nie miała szczególnego wpływu na codzienne czynności osób mieszkających na tym terenie. Jednak ostatnie badania i symulacje komputerowe wykazały, że anomalia zaczyna się powiększać iw tej chwili ma już dwa minima natężenia pola.

Jak doszło do anomalii?

Uważa się, że YAMA powstała z powodu dwóch cech naszej planety:

1. Ze względu na nachylenie osi pola magnetycznego.
2. Ruchy strumieni stopionego metalu w jądrze planety. Ponieważ ruch przepływów zmienia się w czasie (ze względu na przebieg złożonych procesów geodynamicznych), zmienia się również pole magnetyczne. Z powodu tych fluktuacji może powstać anomalia.

Aby znacznie uprościć, naszą planetę można przedstawić jako magnes sztabkowy z parą biegunów. Jednak pole tego magnesu jest dalekie od ideału i nie jest wysoce stabilne. Dlatego często powstają różne anomalie.

Problem pola magnetycznego

Osłona magnetyczna utworzona wokół Ziemi pełni funkcję ochronną i opóźnia przepływ naładowanych cząstek pędzących ze Słońca. Cząsteczki te gromadzą się i nadal poruszają się wzdłuż linii magnetycznych w pasach radiacyjnych, zwanych pasami Van Allena.

Najbliższy pas Van Allena znajduje się na wysokości 4000 km. Ta wysokość utrzymywania pozwala naszym satelitom znajdującym się blisko Ziemi działać w pełni bez żadnych zakłóceń. Jednak okresowo burze magnetyczne mogą „przepychać” pole magnetyczne z powodu ładunku nagromadzonego w pasach i dzięki temu przenikać do niższych warstw atmosfery.

W tym przypadku początkowo słabe pole w JAMA słabnie jeszcze bardziej.

Procesy te stanowią realne i niezwykle poważne zagrożenie dla statków kosmicznych, które znajdują się na niskich orbitach. Tak więc, jeśli wysokoenergetyczny proton wejdzie do działającego satelity, może spowodować zwarcie i całkowicie wyłączyć sprzęt.

Według naukowców badających tę anomalię, jej ekspansja jest powolna, ale zmienia się również morfologia anomalii. Z tego powodu konieczne jest zbadanie go i poszukiwanie sposobów, zarówno w celu zachowania sprawności sprzętu, jak i zmniejszenia rozmiaru anomalii.

Ponadto obserwowane zmiany pozwolą naukowcom lepiej zbadać procesy zachodzące w jądrze Ziemi oraz wpływ dynamiki na inne układy planety.

Jeśli podobał Ci się artykuł, podnieś kciuki i zasubskrybuj. Dziękuję za uwagę!