Jak miejski człowiek „cukinia” zmienił się w podmiejskiego aktywnego faceta

Jak przemieszczać się z miasta do kraju. Poruszające historie, z jakimi trudnościami musiałem się zmierzyć. O zaletach i wadach życia na przedmieściach.

Tak, nie tylko o godzinie 12 woźnica zamienia się w szczura, ale powóz zamienia się w dynię i odwrotnie, przychodzi czas, gdy roślinożerca zmienia się w wesołego towarzysza. W każdym razie to właśnie mi się przytrafiło.

Prawie całe życie mieszkaliśmy w mieście. Mieszkamy na Syberii, w mieście Krasnojarsk, w regionalnym centrum. Nigdy nie mieliśmy krewnych we wsi. Życie było gładkie i miarowe. Dzieci już dorosły, założyły własne rodziny, a moja żona i ja, jeszcze nie starsi i pełni sił, zaczęliśmy bez kłopotów i zmartwień żyć w wygodnym czteropokojowym mieszkaniu. Wróciłem do domu z pracy i oglądałem telewizję na sofie. A żona idzie do magazynów.

Kłopot w tym, żeby zabrać Grishę na wieczorny spacer po naszym West Highland. Nie, latem życie toczyło się pełną parą - musiałem wyjechać na wieś. Ale wszystko to gotuje się tylko w weekendy i przez cały tydzień po pracy na sofie, w pozie cukinii. I wydawało się, że wszystko jest w porządku, ale ...

Ale moja żona widziała wystarczająco dużo tych magazynów. A potem tylko deficyt całej prasy opadł i do sprzedaży trafiły piękne magazyny ze wspaniałymi zdjęciami i rysunkami. Mój szalał na punkcie magazynu „My Beautiful Garden”. A tam, na każdym zdjęciu, jest mały domek z zabawkami w Niemczech, ukryty w starym, luksusowym ogrodzie. A takie kwiaty i takie drzewa!

Żona właśnie straciła sen. I zaczęła mnie namawiać do budowy domu. Mały, parterowy, ale na własnym terenie. I nagle zdałem sobie sprawę, że stopniowo zmieniam się w warzywo. Żadnego zainteresowania - a dziś praca to telewizja, a jutro praca to telewizja, i to za miesiąc i za rok. Czy to życie?

A co najważniejsze, mamy już ziemię, mamy daczę o powierzchni 18 akrów, 20 km od miasta. Była opuszczona wioska, ale mieszkańcy lata sięgnęli tam i zaczęli oddawać ziemię pod posiadłość. Tak, fajnie byłoby wyprowadzić się z miasta, kiedy zostanę na emeryturze, żeby nie iść do pracy, no cóż, do tego czasu nie będzie już sił na podniesienie domu. Ogólnie moja żona nazywa mnie lokomotywą parową - najważniejsze jest, aby mnie pchać, a potem na szynach zrobię wszystko sam. Więc pchnęła.

Zacząłem liczyć, kalkulować i... a także strasznie chciałem mieć własny dom. Na trawnik, na taras, na grilla z grillem latem, łaźnię zimą, dym i zapach brzozowego drewna z komina ...

Ale cóż mogę powiedzieć, jakieś 3-4 lata i zbudowaliśmy dom. Mały, parterowy, ale własny.

Dom okazał się zwarty, ale obszerny, 9 x 9 metrów kwadratowych, 81 metrów kwadratowych. A my dwoje nie potrzebujemy więcej. Wszystko to wymaga podgrzania. Po co topić dodatkowe kwadraty? Mamy dwa pokoje (16 i 20 m2), dużą jadalnię (20 m2) i łazienkę. Dom okazał się ze wszystkimi udogodnieniami i bardzo ciepły.

Oczywiście wykopałem szambo, więc toaleta i prysznic są w domu. Dlaczego prysznic, a nie kąpiel? Bo do kąpieli trzeba będzie przepompować dużo wody, ale nie jest to konieczne - mamy własną łaźnię. Dlatego na codzienne prysznice iw weekendy przychodź do łaźni. Tutaj masz zapach miotły i brzozy dla całej wioski.

Dostępna jest woda i ciepło. Swoją drogą pod domem dobudowałem garaż, aw garażu mam też małą kotłownię z niemieckim kotłem „Buderos” (ogrzewamy węglem, na naszym terenie wciąż nie ma za dużo gazu) ...

... studnia i stacja wodociągowa.

I piwnicę do przechowywania warzyw. Nawiasem mówiąc, jest też dziurą widokową na samochód. Przyniósł wszystkie komunikaty do garażu. Jest to bardzo wygodne - nawet w mroźny zimowy poranek można podejść do kotła nago, aw domu nie ma brudu.

Życie się zmieniło. Teraz nie było czasu na leżenie na kanapie - w każdej wolnej minucie coś robisz, walisz młotkiem, ścinasz trawę, usuwasz śnieg, czy po prostu sprzątasz teren. Nie, teraz nie pracujesz ciężko jak koń pociągowy, ruszasz się, pracujesz fizycznie, ale robisz to z taką przyjemnością, że żona nie może cię odwieźć do domu.

Chociaż samej żony też nie ma w domu. Mamy teraz nie tylko mój ulubiony trawnik,

ale także jej urocze kwiaty.

Moi synowie i ja przenieśliśmy starą daczę w inne miejsce, a teraz tylko fundament pieca przypomina dawny wiejski dom. Chciałem go zburzyć, ale moja żona zręcznie umieściła go pod kwietnikiem.

Cóż, jeśli zostaliśmy wieśniakami, konieczne było zdobycie gospodarki. Najpierw pomyśleli o dużym psie stróżującym. Postanowiliśmy kupić owczarka wschodnioeuropejskiego. Ale kiedy zastanawialiśmy się, z której hodowli wziąć, Grishka przywiózł szczeniaka skądś z zimna.

Jak możesz to wyrzucić?

Zostawili go i nazwali Dar - Darik. Teraz to Darische the Horse of Tygydymsky. Dorastał duży, ale dla Grishki z czcią i szacunkiem. Ten gang teraz zawsze pilnuje naszej własności.

Ale Darik nie poprzestał na tym. Najpierw pojawiły się kurczaki

a potem króliki

A teraz są kaczki. Ale myślę, że to nie jest granica.

Często jestem pytany: „Czy żałujesz, że wymieniłeś dumnych na wioskę?” A ja szczerze odpowiadam "Nie!"

Przyjaciele przychodzą do mnie tak często, jak nigdy nie byli w mieście. W każdy weekend mamy ciekawe spotkania przy grillu, w łaźni, przy delikatnej muzyce, z małym basenem w upalne dni. Dojeżdżam do pracy tak samo jak w mieście - w 20 minut, tylko bez korków. A także - nasz najstarszy syn też buduje dom na sąsiedniej działce. I tak, od mężczyzny w cukinii przez lata stałem się aktywnym facetem... ale to nie ma znaczenia, najważniejsze, że czuję się facetem. Moja żona też się zmieniła. Ona jest szczęśliwa.

Teraz w jej wazonie cały czas są róże z jej pięknego ogrodu. Jej i moje marzenie się spełniło.