Potężna przenośna bateria słoneczna z czasów ZSRR

Obecnie w celach turystycznych (lub wręczenia w momencie niespodziewanej przerwy w dostawie prądu) można kupić przenośne składane baterie słoneczne do ładowania telefonu:

Ich moc wynosi od 6 do 80 W - w zależności od obszaru baterii. W pogodny, słoneczny dzień będą mogli naładować telefon, tablet czy zewnętrzną baterię o małej pojemności (power bank), zasilić niewielki radioodbiornik.

Panele słoneczne są przydatne dla tych, którzy nie mają jeszcze prądu na miejscu, na wakacjach lub na długich wędrówkach. Nie są produkowane w Rosji, a przy takim kursie wymiany cena potężnego modelu może być porównywalna z kosztem całego urlopu:

W komentarzach do jednego z artykułów jeden z czytelników napisał, że wcześniej w czasach ZSRR produkowano także przenośne baterie słoneczne. Nazwano je „słoneczną baterią krzemową” (BSK):

Bateria słoneczna BSK-3. To trzecia modyfikacja przenośnych baterii słonecznych w radzieckim przemyśle elektronicznym. Zostały wyprodukowane na początku i połowie lat 80-tych. Dla geologów, alpinistów lub każdego, kto musiał naładować baterie radiowe. Wyprodukowany przez fabrykę ZChM (zakład Pure Metal) wg. Svetlovodsk. Dziś ta roślina już nie istnieje.

BSK-3 dawał od 9V do 12V w zależności od oświetlenia. Do dziś przetrwały rzadkie kopie, które czasami są sprzedawane za pośrednictwem reklam. Koszt od 2,5 do 3 tys. pocierać.

Jaki prąd wydała bateria słoneczna BSK-3, ale sądząc po tym filmie https://youtu.be/1aF8hrI0qwI - przy dobrej pogodzie magnetofon IZH-305S gra z przyzwoitą głośnością. Oznacza to, że dostarcza wystarczający prąd 200-300 mA lub więcej. Jak na tamte czasy to przyzwoite cechy.

Ta dość mocna, ale kompaktowa bateria słoneczna miała poprzedników:

BSK-1. Wytwarza prąd 10,5 V i 50 mA. Model baterii słonecznej BSK-2 wyglądał następująco:

Obudowa z odchylaną pokrywą. Akumulator można ustawić pod dowolnym kątem w celu uzyskania maksymalnej mocy. Napięcie wynosi również 10,5 V. A prąd to już 140 mA.

Bateria BSK-1 znajdowała się w obudowie, podobnie jak BSK-2 i nosiła nazwę PSK-01 (silikonowy konwerter światła).

Nie są to jedyne modele ogniw słonecznych w radzieckim przemyśle krzemowym.

Bateria słoneczna BS-0,5-9. Już z nazwy jasno wynika, że ​​moc wynosi 0,5 W, a napięcie 9 V. Model ten został wyprodukowany przez NPK "Photon" Moskwa w 1992 roku Z opakowaniem z modnymi wówczas angielskimi słowami. Zaczęto śledzić notatki, że wszystko, co najlepsze, jest zachodnie. Albo panel słoneczny był przeznaczony do sprzedaży na zachodzie.

Skąd te wspomnienia o historii i osiągnięciach radzieckiego przemysłu elektronicznego? Co więcej, gdyby nie upadek ZSRR i gospodarka kraju, nasza elektronika nie mogłaby być gorsza od zachodnich i chińskich producentów. W tym czasie mieliśmy też własne telewizory, magnetofony i elektronarzędzia. Było wiele zaawansowanych rozwiązań, nie gorszych niż modele zachodnie. I ten przykład z przenośnymi panelami słonecznymi mówi o tym.

W kraju nadal istnieją zakłady produkcyjne, w których hoduje się monokryształy krzemu wykorzystywane w ogniwach słonecznych. Ale mają wysoce wyspecjalizowany cel. Być może przy kursie walutowym bardziej opłaca się już produkować panele słoneczne w naszym kraju, a nie w Chinach. Co myślisz?

***

Zdjęcie pobrane z otwartych źródeł, z Yandex. Kino

Subskrybuj do kanału, dodaj go do zakładek przeglądarki (Ctrl + D). Przed nami wiele interesujących informacji.