Powstała instalacja odbierająca wodę pitną z powietrza
Z sukcesem rozwinęła się międzynarodowa grupa naukowa złożona ze specjalistów z USA i Korei Południowej przetestował ciepłownię, która jest w stanie wytwarzać wodę pitną nawet z powietrza o obniżonej zawartości wilgotność. W tym przypadku panel słoneczny pełni rolę źródła zasilania prototypu, dzięki czemu jest on całkowicie autonomiczny. Chodzi o to urządzenie, o którym chcę wam teraz opowiedzieć.
Długa ścieżka rozwoju
Nad tym projektem inżynierowie z Massachusetts Institute of Technology zaczęli pracować trzy lata temu i już wtedy rozwijali koncepcyjny system, który wykorzystywał dzienne wahania temperatury otoczenia i wilgoć zgromadzoną w ciemności materiał chłonny.
I już w ciągu dnia wilgoć opuszczała absorbent, gdy materiał był podgrzewany i kondensowany na płycie zbiorczej urządzenia.
W pierwszych etapach naukowcy zastosowali ramy metaloorganiczne, które są bardzo drogie i charakteryzują się niską produktywnością. W nowym opracowaniu (o którym mowa w materiale) zdecydowano się wykorzystać jako materiał naturalny adsorbent zeolit, który naukowcy stworzyli całkiem niedawno.
Materiał ten jest łatwy do uzyskania, stabilny i wysoce wydajny.
Ponadto inżynierowie sfinalizowali instalację i wykonali ją dwuetapową. Postanowiono dodać drugi stopień desorpcji i kondensacji.
Jak działa nowa instalacja
A teraz zasada instalacji jest następująca: panel słoneczny przekształca światło słoneczne w elektryczność, która wykonując pracę podgrzewa zeolit, a on z kolei oddaje wilgoć nagromadzoną przez noc forma pary.
Następnie para skrapla się na miedzianej części kolektora, która znajduje się nad drugą warstwą zeolitu. W tym przypadku uwalniane jest również ciepło, które służy do uwalniania pary z drugiej płyty zeolitowej.
W takim przypadku powstała woda gromadzi się w zbiorniku.
Dzięki temu instalacja jest w stanie wyprodukować około 0,8 litra wody pitnej na metr kwadratowy instalacji w jednym cyklu dzień-noc.
Oczywiście ilość wody w dużym stopniu zależy od lokalnych warunków, takich jak wilgotność, temperatura powietrza w dzień iw nocy. Inżynierowie, którzy testowali instalację znajdującą się na dachu instytutu, zauważyli, że wydajność była dwukrotnie wyższa niż obliczona.
Ale nawet podstawowa (obliczona) pojemność wystarczy, aby zapewnić bardzo potrzebną wodę dla kilku osób w suchych i odległych miejscach, gdzie nie ma dostępu do prądu.
Perspektywy instalacji i dalsze badania
Pomimo oczywistego sukcesu tego prototypu, naukowcy już aktywnie badają pięć nowych materiałów jednocześnie, które mają prawie pięciokrotnie wyższą adsorpcję niż zeolit.
Dlatego naukowcy aktywnie pracują nad nowymi prototypami, które w przyszłości zastąpią istniejące wielkogabarytowe i energochłonne instalacje, które mogą działać tylko w podwyższonych warunkach wilgotność.
Biorąc pod uwagę, jak szybko zmienia się globalny klimat w niektórych częściach Ziemi, takie instalacje mogą być aktywnie wykorzystywane.
Jeśli podobał Ci się materiał, podnieś kciuki, zasubskrybuj i napisz komentarz. Dziękuję za przeczytanie do końca.