Dlaczego w starożytności do zaprawy murarskiej dodawano jajka i wodę ryżową?

Z lat szkolnych pamiętam informacje o budowie fortec. Nauczyciel powiedział, że do roztworu dodano surowe jajka, aby zwiększyć siłę sprzęgła. Wtedy ta informacja wydawała się niezwykła lub coś w rodzaju legendy. W naszych czasach informacje te są potwierdzane przez wielu na forach w Internecie, ale nikt nie jest w stanie podać jednoznacznej odpowiedzi, na co dokładnie.

Tak, prawie wszystkie komentarze mówią, że białko jajka dodało siły do ​​roztworu. Ale jakimi środkami? Gdzie jest krystalizacja spoiwa i gdzie jest białko! W jaki sposób minerały nieorganiczne są powiązane z materią organiczną? Nie sądzę, aby starożytne odniesienia były fikcjami lub mitami. Zrozummy to.

Czytałem, że oprócz jajek do zaprawy murarskiej dodano mleko, aw Chinach wodę ryżową. Istnieje nawet legenda o moście Karola w Pradze. Że do jego budowy zbierano jajka i mleko ze wszystkich stron. A który z chłopów nie rozumiał dlaczego - przyniósł jajka na twardo i twarożek z serem.

Najpierw krótka informacja o segregatorach do rozwiązania. Obecnie w roztworze zastosowano cement portlandzki. Wiadomo, że cement portlandzki otrzymano dopiero w 1824 roku. D. Aspdin z rasy na wyspie. Portland w Anglii. Jest spalony kninker i tynk. To prawda, wiedziano o tym przed nim cement rzymskiznany od XVIII wieku. (spalony margle i gips). A wcześniej był znany Beton rzymski (zagubiony przepis) i tylko zaprawa.

Budynki z cegły są znacznie starsze niż okres stosowania cementu rzymskiego. Zasadniczo do ich murowania używano zapraw wapiennych. Jak się okazało, aby nadać roztworowi większą plastyczność, dodawano do niego jajka i tym samym zmniejszał się stosunek wody do wapna (jak przy stosowaniu nowoczesnych plastyfikatorów).

Rozwiązanie lepiej zagęszczało się, a jego właściwości wytrzymałościowe wzrosły. W naszych czasach są też plastyfikatory organiczne. Chociaż samo wapno ma dobrą plastyczność, w przeciwieństwie do nowoczesnych zapraw cementowych. Dodatek dodatkowego plastyfikatora do wapna rodzi pytanie.

Okazało się również, że białko jest inhibitorem wzrostu kryształów węglanu wapnia (który jest uwalniany podczas utwardzania zaprawy na bazie wodorotlenku wapnia - wapna gaszonego). Zachował się nawet przepis na takie rozwiązania, który ktoś przetłumaczył ze starych książek:

Przybliżony stosunek: około 1 jajko na 1 kg zaprawa wapienna. Istnieje również opinia, że ​​do roztworu dodano białko w celu przedłużenia lub maksymalizacji reakcji gaszenia wapna palonego. Jeśli rozwiązanie było na nim oparte. Wapień był lepiej prażony z dużą zawartością węglanów wapnia. Nowoczesną metodą jest autoklawowanie betonu w wysokich temperaturach jako analog.

Jajka dodawano również do zaprawy do tynkowania w kościołach - aby wzmocnić tynk. Wapno było środkiem antyseptycznym i pomimo faktu, że substancje organiczne, takie jak grzyby, nie tworzyła się pleśń.

Udało się znaleźć badanie przeprowadzone przez europejskich naukowców, którzy ustalili optymalny stosunek białka w zaprawie murarskiej. Ta wartość wyniósł 6%. Niższa lub wyższa - rozwiązanie miało mniejszą wytrzymałość:

Na 10 l zaprawa wapienna, której potrzebujesz 0,6 l białko jajka.

Ale po co to było woda ryżowa w roztworze w Chinach? Ryż zawiera prawie wszystkie węglowodany! Okazało się, że bulion ten zawiera dużo amylopektyny (węglowodan ze skrobi). Działa również jako inhibitor wzrostu kryształów węglanu wapnia.

W Chinach przeprowadzili badania naukowe zaprawy ze starożytnego muru murowego i podobnych próbek zaprawy bez i z wodą ryżową. Oto, co naukowcy zobaczyli pod mikroskopem elektronowym:

1 - próbka ze ściany. 2 - zaprawa wapienna bez amylopektyny. 3, 4 i 5 - z wodą ryżową. Kryształy są mniejsze i są silniej połączone. Próbki 3, 4 i 5 dodano 1%, 3% i 5% bulionu ryżowego do objętości roztworu. Źródło: https://www.gazeta.ru/science/2010/05/31_a_3377254.shtml

Te. istnieją dość naukowe uzasadnienia dla starożytnego stosowania takich przepisów z organicznymi wypełniaczami. Ale wtedy pojawia się pytanie - skąd starożytni mieli taką wiedzę z chemii, materiałoznawstwa? Czy wszystko zostało uzyskane empirycznie? A może alchemia tamtych czasów nie była taką pseudonauką ze złudzeniami? A niektóre średniowieczne przepisy na ten temat mogą całkiem działać? W końcu kto w naszych czasach przy zdrowych zmysłach chciałby dodać wodę ryżową do gipsu wapiennego? Ale okazuje się - ma sens i to jest czysta nauka!

***

Subskrybuj do kanału, dodaj go do zakładek przeglądarki (Ctrl + D). Przed nami wiele interesujących informacji.