Co to jest „Płynny Rubel” i jak zostały na nim zbudowane w dobie schyłku ZSRR

Pieniądze są inne: papier, metal, plastik, a nawet elektronika. Cyfrowe waluty z przedrostkiem „crypto” są teraz w cenie i są modne. Jednak niektóre „kryptowaluty” istniały na długo przed tym, zanim internet wszedł do głównego nurtu. Jedną z takich jednostek rozliczeniowych w latach 1985–1991 było zwykłe pół litra wódki. Jak kupować materiały i usługi budowlane na silny środek odurzający - czytaj dalej.

Strategiczna rezerwa babci

Andrey, członek FORUMHOUSE:

„W latach osiemdziesiątych byłem jeszcze uczniem, ale dobrze pamiętam wszystkie wydarzenia z tamtego okresu. Praktycznie nie korzystaliśmy w domu z alkoholi - wszystko, co otrzymaliśmy i kupiliśmy za kupony, było przechowywane w piwnicy.

Nie bardzo wiedziałem, w jakim przypadku to wszystko było przechowywane, ale moja babcia i ona była odpowiedzialna za „magazyn”, powiedziała, że ​​to jest nasza rezerwa strategiczna. "Lubię to?" Myślałem. Naprawdę, gdy nie ma jedzenia, będziemy go pić razem? Ale później dowiedziałem się, do czego służy ten zapas wódki i innych alkoholi.

Wszystko zaczęło się od asfaltowania drogi. Kiedyś wracając ze szkoły zobaczyłem na swojej ulicy dużo sprzętu budowlanego, robotników, zwały gruzu i zwały krawężników. Tak zaczęło się długo oczekiwane uszlachetnianie naszego sektora prywatnego.

Gdy prace dobiegały końca, asfaltowanie niespodziewanie skierowało się w stronę naszego podwórka. Przed naszym domem i na podwórku pojawiła się nowa powłoka pachnąca żywicą. Zostały wyasfaltowane: wejście do domu, duża powierzchnia pod baldachimem i wszystkie ścieżki na podwórku.

Robotnicy do wieczora toczyli asfalt ręcznymi walcami. Po zakończeniu prac nastąpiło rozliczenie w „płynnej walucie”. Nie wiem dokładnie, ile, ale szef zabrał całą torbę brzęczących butelek. Robotnicy dostali coś w swoje ręce. „Oto płynny rubel dla Ciebie!” - powiedziała babcia.

W 1987 roku rozpoczęliśmy budowę domu i łaźni, zakupując poprzedzające go materiały budowlane. Przywożono je zarówno w dzień, jak i wieczorem, a niektóre nawet w nocy. Potem podjechali Gazonchiks, potem Zilki, potem RAFiki. Coś wyładowano ręcznie, ale coś zostało porzucone. W efekcie podwórko, wszystkie szopy i garaż były stopniowo wypełniane materiałami budowlanymi, a „rezerwa strategiczna” malała.

Od kilku sezonów powstaje nowy dom. Według dzisiejszych standardów - nieokreślony dom o powierzchni 95 mkw. metrów białej cegły. Ale wtedy była to prawie „luksusowa willa niedopracowanych kapitalistów” - jak kiedyś mówili o nas kłótliwi sąsiedzi.

Punktem kulminacyjnym domu była toaleta i prysznic w środku! To rzecz bezprecedensowa - toaleta w prywatnym domu! W nocy przyniesiono muszlę klozetową, brodzik i inną instalację wodno-kanalizacyjną i rozładowywano to wszystko w takiej tajemnicy, jakby to była broń biologiczna. Poproszono mnie, żebym nie mówił o wszystkim, co widziałem w szkole.

Nie mówię, że wszystko sprowadzono wyłącznie dla wódki. Został również opłacony pieniędzmi. W rezultacie plac budowy kosztował prawie 8 tysięcy rubli. Ile z nich zostało opłaconych w „Płynnej Walucie” i na tym zaoszczędzonych, nie wiem. Pamiętam dobrze jedną chwilę, kiedy kolega przyszedł do mojego dziadka, przyniósł drewno i poprosił o wódkę na wesele córki. Oczywiście trudniej było go zdobyć niż odpisać z bazy pół ciężarówki lasu ”.

Korupcja wewnętrzna czy konsekwencja prohibicji?

I tak naprawdę, jeśli chcesz nowy kran do kuchni lub ceramiczny zlew - daj go w łapę. Jeśli nie złocisz rączki, nic nie dostaniesz. To oczywiście przybliżone porównanie, ale codzienna korupcja w warunkach niedoboru dóbr konsumpcyjnych była bardzo rozwinięta.

W epoce Gorbaczowa, kiedy rozpoczęła się kampania antyalkoholowa, alkohol stał się mile widzianą łapówką. Następnie „płynny rubel” stał się twardą walutą wymienialną. A co się wtedy działo na budowie? Bałagan, w którym można kupić wszystko - od cementu i armatury po rzadkie płytki. Błogosławieństwo dobra w Krainie Sowietów było niezmierzone, ale pozbywali się go tylko beztrosko.

Jeśli budowa rozpoczęła się obok sektora prywatnego, wówczas przepływ bezpłatnych materiałów budowlanych był częściowo rozdzielany między poszczególne domy. Zawsze można było negocjować z budowniczymi, handlować lub kupować coś.

W wyniku takich negocjacji sprzęt przenosi coś gdzieś poza teren budowy; ciągniki kopią i wyrównują ziemię z boku; na dziedzińcach drewnianych domów rosną ceglane garaże i łaźnie; a zwykły budowniczy rzuca rolkę pokrycia dachowego na płot - bo rękami zabiorą go. Wszystko to nazywa się shabashka.

Tutaj najwyraźniej jeden nakłada się na inny. Dawanie łapówek drobnym domownikom to tradycja wywodząca się z Azji - nie zwracali się tam do władz z prośbami bez prezentów. A wódka, gdy jej brakowało, zamieniła się w ujednoliconą walutę rozliczeniową. Ale w każdym razie ta waluta jest diabelska i nie przyniosła rodzinie nic dobrego.

Czy zapłaciłeś za coś w alkoholu? Świadkowie tamtych czasów, piszcie w komentarzach!

Przyjaciele, jest nas już ponad 70 tysięcy! Polub, zasubskrybuj kanał, udostępnij publikację - pracujemy abyś otrzymywał przydatne i istotne informacje!

Przeczytaj także:

• I praca jest skończona i nic nie musi być zepsute! Niezwykłe kompromisy budowlane i remontowe.
• Jak wywiercić otwór w drewnie bez wiertarki pod ręką: sztuczka budowlana.

Obejrzyj wideo - Optymalny blok gazowy: rozsądny w konstrukcji, korzystny w utrzymaniu.