Niesamowita historia ogrodnicza. Na Syberii tak się zwykle nie dzieje.

Niesamowita, niemal detektywistyczna historia wydarzyła się w tym roku na froncie naszego ogrodu. Mieszkam na ziemi, we własnym domu, któremu towarzyszy mały ogródek warzywny. Uprawiamy wszystko po trochu, jak wszyscy inni. Klimat na Syberii jest ostro kontynentalny, śnieżno-mroźne zimy, gorące lata, wczesna jesień i powrotne przymrozki na wiosnę. Czasami na początku czerwca temperatury w nocy mogą spaść do minus trzech. Dlatego wszystkie rośliny południowe, takie jak pomidory, papryka, bakłażan, są uprawiane tylko przez sadzonki. Od lutego zaczynamy już tu i tam przeciągać pudła z ziemią. Ten rok nie był wyjątkiem.

Miesiąc maj. Żona przygotowała grządkę do siania rzodkiewki. Kiedy szedłem, na grządce ogrodowej wyrosły chwasty i to tak gęsto, jakby ktoś celowo je zasiał. Nie zamówienie. Wszyscy gwałciciele zostali eksterminowani.

- Jakie dziwne chwasty, - poskarżyła się żona, patrząc na mocne kiełki. - Czy został przywieziony z obornikiem? Nie pamiętam takiego zioła, chociaż bardzo do czegoś przypomina.

Zasiano rzodkiewkę, ale wraz z nią znowu wyrosła dziwna trawa. Nie tak gęsty jak za pierwszym razem, ale wciąż było go dużo. Tym razem nie od razu wyplenili, pozwolili dorosnąć.

- Słuchaj, może mam halucynacje? - żona spojrzała na dorosłych gwałcicieli, którzy pewnie dali trzeci prawdziwy arkusz.

- Co cię dezorientuje? Zapytałam.

- Są bardzo podobne do pomidorów, - powiedziała niepewnie jego żona.

- Pomidory? Powiedzieć to samo! Gdzie?

Mój sceptycyzm był zrozumiały. Pomidory kapryśne w bardziej komfortowych warunkach na parapecie nie wyrosły zbyt przyjaźnie, ale tu… nie, jakie pomidory!

Większość z tych dziwnych chwastów została wyeliminowana. Pozostały tylko te, które rosły wzdłuż obwodu ogrodu i nie przeszkadzały rzodkiewki.

Jakie było nasze zdziwienie, gdy w miarę dorastania nie mogliśmy już zamykać oczu na oczywiste. To dziwne zioło okazało się tak naprawdę pomidorami. Co więcej, tak jest z naszymi pomidorami. Odmiana, którą uprawiamy od wielu lat.

Teraz detektyw zaczął. Jak nasiona pomidora w tak ogromnej ilości dostały się do ziemi? Co więcej, oprócz grządki rzodkiewki, w całym ogrodzie i na kupie starego obornika rosły pomidory.

Mistyk?

Niestety! Trumna otworzyła się po prostu!

Od lat sortujemy odpady. Z opakowań do zbiorników wrzucamy tylko polietylen i plastik. Wszystko co może się bezpiecznie spalić np. papier i tekturę zostawiamy na rozpalenie wanny lub kotła grzewczego. A wszystkie odpady żywnościowe wrzucamy do beczki na kompost. Beczka jest opróżniana mniej więcej co dwa lata. W tym czasie cała masa odpadów spożywczych zamienia się w zwykły kompost, który układa się na łóżkach.

Beczka leży na ulicy obok sterty obornika. Zimą jest dobrze pokryta śniegiem. Najwyraźniej zawartość beczki nie zamienia się w lód, dlatego powstają idealne warunki do stratyfikacji nasion.

Stratyfikacja - długotrwałe przetrzymywanie nasion roślin w określonej temperaturze w celu przyspieszenia ich kiełkowania. Zwykle są to niskie dodatnie temperatury, jak w lodówce.

Z tym załatwionym. Skąd wzięły się same nasiona w tak ogromnej ilości?

I pojawiły się z powodu zimowych przygotowań. Pozwól, że wyjaśnię teraz. Od dawna nie sololiśmy pomidorów na zimę. I tak nikt ich nie zjada. Zamiast tego gotujemy sok pomidorowy. Co więcej, dokładnie przecieramy go przez sito, które ostatecznie pozostawia tylko nasiona i skórkę, czyli odpadki. Odpady te były składowane w beczce kompostowej przez dwa lata. Poza tym wszystkie zepsute pomidory też tam trafiły. Bardzo prawdopodobne, że całe to dobro było rozwarstwione i czekało na skrzydłach. A kiedy byłem w ogrodzie, zaczął rosnąć!

Teraz o ważnej rzeczy! Czy te obce pomidory różnią się od swoich odpowiedników z sadzonek? Odpowiedź: TAK!

Pomidory z beczki nie były nurkowane i przesadzane, dzięki czemu szybko nabierały zielonej masy. I wcale nie chorowali. A co najważniejsze... absolutnie wszystkie kwiaty były związane!

Pomidory, które przeszły etap sadzonek bez stratyfikacji, dały maksymalnie trzy poziomy pomidorów. A pod koniec lata nękała ich zaraza.

Varangians... My, jak dzieci, biegaliśmy wokół najstarszego krzaka, licząc rzędy wiązanych pomidorów. Szóstego po prostu go uszczypnęli. Lato nie jest tu gumą. Phytophthora też ich dotykała, ale jakoś leniwie, nieco obniżała liście i dalej nie szła.

Jednym słowem bardzo spodobała nam się skuteczność i odporność na choroby obcych pomidorów. To rodzi pytanie. Czy można jakoś powtórzyć taki wyczyn, aby nie zawracać sobie głowy sadzonkami?

Z kolei w produkcji soków pomidory wraz z nasionami są poddawane obróbce cieplnej, po prostu gotowane. Czy to możliwe, że nasiona zachowują zdolność kiełkowania w tej temperaturze?

Wydaje się, że to ten sam mistycyzm.

Dziękuje za przeczytanie. Chętnie skorzystam z Waszego wsparcia w postaci polubienia i abonamentu na kanał. I zobacz inne publikacje na kanale

Aleksandra.

PS Zapraszam również do Twoja strona.