W ogrodach nie ma kradzieży
Minęło już ponad 30 lat odkąd dostaliśmy działkę we wsi. Początkowo była to dacza dla rodziców, którzy mieszkali tam tylko latem. Następnie kupiliśmy działkę w pobliżu i zaczęliśmy budować własny dom. Minęły dwa sezony, odkąd zagospodarowuję nową działkę. Zakładam nowy ogród warzywny i sad.
I tak ostatnio widziałem śmieszny cytat z jakiegoś S. Jankowskiego - nie wiem kim on jest. Ale słowa sprawiły, że się uśmiechnąłem: „Życie letniego mieszkańca to nieustanna walka z cudzymi dziećmi, które uważają jego ulubiony ogród za swój własny, i swoimi dziećmi, które uważają ten pieprzony ogród za obcy..»
Szczerze, to mnie olśniło! Ale już od pięciu lat, tak jak w naszym ogrodzie i ogrodzie, w ogóle nikt się nie wkracza. Ani dzieci, ani dorośli.
Pamiętam, że kiedy żyli moi rodzice, złodziejom nie było końca. Zwłaszcza na początku lat 90. ubiegłego wieku dyżurowali w daczy na zmianę z sąsiadami. Złodzieje po prostu popełniali okrucieństwa – kopali ziemniaki, łamali drzewa, zrywali jabłka i gruszki, dewastowali szklarnie i grządki truskawek, ścinali kapustę i wyrywali rośliny okopowe. Niejednokrotnie rozbijali drzwi i okna, na oślep wynosząc cały metal. Odcięli kabel elektryczny, który szedł do łaźni z domu, pozostawiając nas bez oświetlenia.
Jakieś pięć lat temu wykopali właśnie posadzone sadzonki jabłoni, a po powrocie ze sklepu godzinę później zobaczyli pustą przestrzeń. Nie zostały nawet wykopane, ale wyciągnięte ze świeżych dołków. Tylko ręce opadły.
Niejednokrotnie złodzieje złapani na miejscu zbrodni podczas zbierania naszych wiśni, irgi czy róży, złodzieje bezczelnie zaczęli „ściągać prawa”. Powiedzieli, że nadal nie żniwamy, więc przyszli żniwa, aby nie zostało stracone.
Wtedy kradzież zaczęła iść na marne. Faktem jest, że naszych sąsiadów po prostu nie ma. Po obu stronach tereny opuszczone. To my pracujemy w sadach naszych rodziców. A dzieci sąsiadów „uważają ten pieprzony ogród za obcy”. Ale na ich terenie znajdują się wszystkie drzewa owocowe, krzewy. W trawie rosną nawet truskawki. Dlatego każdy może bez problemu wejść na pozornie opuszczone miejsce i zbierać plony. I takie - połowa wsi.
Ale niedaleko wsi znajdują się także opuszczone ogrody zbiorowe. Pamiętam, że w późnych latach 80-tych, wczesnych 90-tych życie toczyło się tam pełną parą. Piękne domy, zadbane tereny, klomby, prawdziwa oaza. Potem złodzieje przecięli przewody, nie było prądu. Wkrótce nie było już wody i ludzie zaczęli wyrzucać to miejsce. Ale są drzewa odmianowe, pola jagodowe. A wszystko to jest teraz zarośnięte trawą. Barszcz oczywiście był przytłoczony. Ale przynosi owoce i jak!
Dlatego pasą się tam wszyscy, którzy chcą dostać pyszne owoce za darmo. Wyjmuje się je w workach. Nieraz widziałem, jak wychodzą stamtąd obładowani ludzie, oczywiście nie właściciele działek, pijani i bezdomni.
Dlatego chociaż nie wykluczamy kradzieży, od kilku lat nie zauważamy jej w naszym ogrodzie. Choć nadeszły czasy, że może wrócić, sądząc po cenach warzyw w sklepach. Ludzie po prostu nie mają pieniędzy na zakup żywności, a wielu z nich już porzuciło nawyk i zapomniało, jak je uprawiać. Jak w rzeczywistości i praca. Mówię oczywiście o odrębnej części społeczeństwa, znanej wszystkim.
Jak sobie radzisz z kradzieżą i co o niej myślisz?