Od gwizdów do służby: niesamowite gliny
Ceramika... plastyczny gliny, nauczyć się doświadczone ręce rzemieślników, przeszedł przez ogień i wodę, i stał dzbanek na oleju, filiżanka kawy, jasne kafelki, bajeczne i zabawa zabawki gwizdki. ceramika produkcja sekrety były znane do naszych przodków, którzy żyli tysiące lat temu. W Chinach 2000 lat przed naszą erą nie tylko ceramika - w toku jest porcelana. Pierwsza wzmianka o garncarzy i ich produktów można znaleźć w Starym Testamencie. W dobie technologii kosmicznej i gadżetów elektronicznych, nadal cieszyć się owocami dawnych rzemiosł - wylewanie kawy rano porcelanowy kubek, wysyłając w piecu pieczona w glinianym garnku i dekorowanie domu z wykwintnych figurki - przypomnienia wspaniałą wycieczkę i inne.
W kierunku pieca
Dwadzieścia lat Mistrz Witalij Gychev Barnauł zaangażowany w ceramiki. Jego pierwsze okrążenie, podczas gdy jeszcze chłopcem, on zbudowany z odtwarzacza: wykopane na glinie potoku, LP, zaczął obracając ją brązowy guzek. Magia dzban wtedy nie udało się zrobić. Ale dziś w rękach mistrzów urodzonych Wonders - starożytny rosyjski Krynek i Kvasnikov, dostojny amfor i wazony.
Witalij Gychev Potter:
- pracować dla praktycznie każdej gliny. Jednakże glinkę cienkie, o wysokiej zawartości piasku w naszym obszarze, to jest mniej tworzywa sztucznego, drobne części do formy z materiału trudne. W związku z tym, że glina jest najpierw oczyszczany z zanieczyszczeń: wysuszono łatwiej dyspergowalnych w wodzie, a następnie dzień lub dwa moczone w kadzi - ciężkie cząstki piasku odkładają się i pozostaje w zawiesinie gliny warunek.
Płyn jest przepuszczany przez gliny - oczyszczony z korzeniami roślin i kamieni, a następnie przez dłuższy czas ugniata jak ciasta. Jest to konieczne, aby usunąć powietrze z gliny, w przeciwnym przypadku przejść pęknięć suszenia. Zanim pojawi się na kole garncarskim, że wysycha ponownie - konsystencja gliny zależy od rodzaju materiału i jaki rodzaj produktu planowane jest utworzenie garncarza. Według Witalija razem z pilaw, ścieżka od szkicu do jego pełnej realizacji czasami trwa miesiące.
Przyjaciele z kołem garncarskim i pleśń prosty dzbanek lub kubek przy pierwszej próbie nie działa prawie żaden z nowo przybyłych. Dlatego też, jeśli zdecydowaliśmy się spróbować się jako garncarza, nie martw się, jeśli gliny nie da się od razu - cierpliwość i szkolenia, a teraz produkt po wysuszeniu mogą być wysyłane do pieca.
Temperatura, przy której staje się plastyczna miękkie gliny wytrzymałości skały jest 900-1000 ° C.
Witalij Gychev:
- Podczas kalcynacji jest punktem krytycznym - od 300 do 600 stopni, co powinno mieć miejsce bardzo sprawnie. Glina może pęknąć: podczas suszenia gdzieś skvoznyachok glina suszy się nierównomiernie, a przy ogrzewaniu zaczyna się łamać. W związku z tym, aż do 30% małżeństwa - jest powszechne wśród garncarzy.
Każdy mistrz ceramiki posiada własną pracę tajemnice.
Witalij Gychev:
- Mój przyjaciel Omsk - garncarz z dużym doświadczeniem - jak przyszedł do mojego studia i zapytał: „Dlaczego nie jesteś włączyć garnki gdy sushish? Mają w rzeczywistości podestylacyjnej wypukłości ". A ja, aby nie trzymać się, kiedy robi garnek, wewnątrz garbu u dołu pozostawiając - wyciąga wnętrze gliny, a nie na zewnątrz.
Mleko, ołowiu glazury
Chernoloschenaya, krasnoloschenaya, obvarnaya, fajansu... Wszystkie rodzaje odmian i sposobów dekoracji ceramicznych przez tysiące lat nie wynalazł garncarzy! Po wypaleniu się surowy ił ma porowatą strukturę i wodoszczelne, a więc naczynie takie nie może być stosowane w kuchni. Aby dokonać wodoodpornego materiału, starzy mistrzowie użyciu technik przetwarzania. według Sergei Zatsarenskogo, Garncarz z Rostów nad Donem, najpopularniejszej - molochenie, parzona i ganozis.
Sergey Zatsarensky:
- Molochenie tak nazywane, ponieważ wypalony produkt zanurzono w tłuszczu mleka, a następnie produkt kalcynowano w temperaturze 300 ° C. kleje kazeinowe porów, glina staje się wodoszczelna, a produkt uzyskuje piękny kolor - od brązowego do czarnego i błyszczące. Jednak, aby uzyskać czarne plamy z chaotyczne plamy, czy poparzeń: red-hot produkt obtoczone w mące zacieru z drożdży, otręby i odpadów mleka. Ponadto, glina jest woda, jej woskowanie - Technologia ta nazywa ganozis. Wosku z ropy naftowej ogrzewa się nieznacznie, że ogrzewa się produkt impregnuje się, a następnie polskim z tkaniny wykonanej z tkaniny lub filcu.
Są też nowe technologie - tak, że ceramiczne elewacyjne dla wodoodporności jest teraz modne impregnować AquaStop.
Inject ceramika kolor może nie tylko za pomocą wosku i mleka, mąki zacieru. Wachlarz kolorów otrzymać mieszaniny różnych soli mineralnych, popiołu i żużla. Glazura miedź i malachit barwiony na niebiesko, odcienie niebieskiego, ołów - na zielono, i tak dalej.
Sergey Zatsarensky:
- W dawnych czasach, aby uzyskać kolor garncarzy spalić poprzez żeliwa patelnia prowadzenie do mąki, przesianej przez sito. Do zielonego dodano siarczan miedziowy, czerwony - żelaza, żółtej - białe ołowiu i antymonu, do brązowo - tlenek manganu. Sam produkt wysmarowane smarem i nafty, posypane gotowanej mąki i umieścić na pieczeń - przylegającą glejty utworzonej jasne błyszczące szkliwo.
Krynki genialny głęboki czarny kolor - to chernoloschenaya ceramikę. Było to w trzecim tysiącleciu przed naszą erą. W chernoloschenoy miski długo kisnet mleka i śmietany, miód nie krystalizuje, to konsekwentnie prowadzi temperatura spadnie. Przepis na czarnych doniczkach wieku pozostał niezmieniony: najpierw, postać produktu na kole garncarskiej, suszy i pieczone w piecu, a następnie umieszcza się w zbiorniku z trocin i przykrywa pokrywką wędzone. Po tym, trzeć do połysku.
Witalij Gychev Potter:
- Sztuka ceramiki nie jest już dzisiaj być utylitarny i jest dekoracyjny. Krynki Kvasnikov i jest obecnie rzadko stosowany zgodnie z jego przeznaczeniem, a często dostać się do dekoracji wnętrz. Choć osobiście jestem w domu, lubię gotować i sklep spożywczy w ceramiki - jest nie tylko piękne, ale również bardzo wygodne.
Gość z Majorki
Transformacja glina wierzchołek - jasny fajansu - rodzaj ceramiki, produkowany z gliny z malowanymi szkliw. Technika majoliki płytek wykonać, naczynia, figurki, panele dekoracyjne. Sekretem tej technologii jest nadal własnością kapitana starożytnym Egipcie. Ale naprawdę popularny malowanej ceramiki rozpoczęła się w epoce renesansu, raz we Włoszech, za pośrednictwem hiszpańskiej wyspie Majorce - od nazw geograficznych i nie było określenie „fajansu”.
Jednym z głównych ośrodków majoliki w Rosji w XVII wieku stał Jarosław, gdzie produkowane kafelki do dekoracji kościołów i domów. Dziś Jarosław słynie z ceramiki - takie naczynia i rzeźby nie robią nigdzie indziej na świecie.
Stworzenia jasnej posągi zaczyna z modeliny miniatury. Na tym etapie fajansu przyszłość jest miękki i giętki, a rzeźbiarz może nawet wypracować szczegóły. Następnie master wylano miniaturowy roztwór gipsowy, który usztywniający ma postać rzeźby. Następnie forma jest napełniona shnikerom tynk - ciekłego roztworu gliny. Po kilku minutach wolnej postaci shnikera i pozostawić do wyschnięcia. Po pęt gipsowych usunięty pozostawiając cienką garnek - Po kilku dniach on wysłany do pieca.
Zwolniony ceramiczny kawałek jest zanurzone w białej emalii i malowane matowe kolory szkliwione że natychmiast więdną. Jest to niezwykle pracochłonny proces, ponieważ artysta ma miejsca na błędy - jeśli drży ręka, nadmiar bejcy jest już zamalowane. Po wypaleniu matową wyblakłą postać nabywa jasność i połysk. Okazuje się to piękno tutaj:
Jeśli chcesz ozdobić swój dom z płytek, przeczytać porady naszych członków forum w ten temat. Proponujemy także spojrzeć na nasze wideo, Co daje szczegółowe informacje na temat produkcji kafelkowanie płytki. Wytyczne dotyczące wyboru odpowiedniego naczynia do gotowania w kuchence, znajdziesz tutaj.
Zapisz się do kanału i umieścić „jak”, tak aby nie przegap następnego wydania!
Nie zgadzam się z autorem, lub znaleźć błąd w artykule - napisz o tym w komentarzach!