Chłopiec skradziony rodzicom w 1988 roku został znaleziony 32 lata później przy użyciu nowoczesnej technologii

Pozdrowienia, drodzy goście naszego kanału!

Nie mogłem zignorować tej niesamowitej historii pary z Chin Li Jinzhi i jej męża Mao Zhenjina. Na starość (Lee ma już 60 lat) cudem udało im się zwrócić porwanego 32 lata temu syna. A system rozpoznawania twarzy pomógł im znaleźć milion ludzi. I wielu innych potępia to, nazywając to systemem śledzenia. Cóż, każda moneta ma dwie strony - przyjemną i niechcianą. Tutaj możesz porozmawiać o przyjemnych. Co więcej, ten incydent pomógł wielu innym uprowadzonym dzieciom wrócić do domu ...

32 lata temu, w 1988 roku, jesienią, spacerując, dwuletni chłopiec zaczął być kapryśny i poprosił o wodę. Ojciec dziecka dosłownie na minutę udał się do najbliższej jadłodajni po butelkę wody, ale kiedy jego syn wrócił, już go nie było.

Matka dziecka nie mogła już pracować w stanie niekończących się doświadczeń i całkowicie poświęciła się poszukiwaniu swojego dziecka. Setki tysięcy ulotek naklejonych na słupki nie działały. Kobieta trzymała się wszelkich informacji o dzieciach, które zostały skradzione, przekazane, nagle pojawiły się gdzieś u kogoś i zgłosiły wszystko policji. Jej donosy na przestrzeni lat pomogły znaleźć 29 dzieci i bezpiecznie zwrócić je rodzicom. Ale nie mogła jej znaleźć.

Ale nagle ta sprawa została podniesiona przez organy ścigania po sygnale z systemów śledzących. Program wykazał podobieństwo do parametrów zaginionego chłopca Li Jinzhi. Niewiele zostało do zrobienia - DNA. I potwierdził podejrzenia. Potem zaczęli poznawać wszystkie okoliczności straty i co się właściwie wydarzyło. Okazało się, że za chłopca zapłacono wówczas 6 tysięcy rubli. juanów (około 60 tys. ruble). Nowi rodzice nadali mu imię Gu. (Źródło: life.ru)

Były adoptowany syn Olgi Budiny. Jak wyleczył się po tym, jak aktorka go odrzuciła

Słynny grubas, aktor Semchev, nie może być uznany za chudego. Jak rozwija się jego życie i kariera

Yana Churikova o jej podobieństwie do Inny Churikovej io tym, że NIE ma pokrewieństwa krwi