Częste błędy podczas montażu tarasów. Przekonaj się teraz, aby nie zmieniać całej powłoki w ciągu roku

Montaż tarasu nie jest trudny. Każdy może sobie poradzić z taką pracą. Ale wielu popełnia błędy, które prowadzą do uszkodzenia materiału. W ciągu roku wymagana jest całkowita wymiana powłoki. Aby temu zapobiec, sugerujemy zapoznanie się z problemami w pracy.

W sprzedaży są 2 rodzaje desek (tarasów): bez szwu i na rąbek. Bezszwowa deska wygląda pięknie, bez otworów. Trawa nie rośnie między deskami, a owady nie wspinają się przez otwory. Taka powłoka jest wygodniejsza w przypadku butów na wysokich, cienkich obcasach. Małe przedmioty nie giną w szczelinach. Ale wady są znacznie poważniejsze.

Eksperci odradzają montowanie bezszwowej deski tarasowej na zewnątrz. Gromadzenie się wody pod podłogą prowadzi do odkształcenia, uszkodzenia materiału. Musisz wykonać wentylację i zadbać o odpływ wody pod podłogą. Wraz ze spadkiem temperatury płyta WPC rozszerza się, zwęża / rozszerza. Dlatego tak ważne jest wykonanie szczelin i spadków pod podłogą (1 mb - 1 cm).

Ważne jest, aby przed montażem deski wypoziomować powierzchnię, aby uniknąć w przyszłości nierówności i odkształcenia podłogi. Musisz naprawić deski ściśle w jednym kierunku. Na lamelach zobaczysz kierunek prawidłowego montażu.

Lepiej nie oszczędzać i kupować kłody z WPC zamiast kłód z drewna. Płyty WPC i kłody drewna mają różne współczynniki rozszerzalności. Co może się stać z deską, jeśli użyjesz zwykłego drewna? Spadek temperatury spowoduje wyrwanie kompozytu z kłody, zerwanie desek z mocowań.

Zbyt twarde łączniki lub odwrotnie - nie dokręcone. Jeśli łączniki nie są odpowiednio dokręcone, z czasem podłoga poluzuje się i skrzypi. I odwrotnie, sztywne łączniki powodują pęknięcia płyty. Jeśli tak się nie stanie podczas instalacji, na pewno stanie się to podczas pracy. Nie możesz naprawić tablic na jednym dzienniku i terminalu. Podczas łączenia (na długości) krawędzie desek powinny leżeć na osobnej kłodzie i być przymocowane do osobnego łącznika.

Należy przestrzegać odległości między opóźnieniami. Niektórzy decydują się na zaoszczędzenie pieniędzy i opóźnienie w znacznej odległości od siebie. W rezultacie zwiększa się obciążenie tarasu, zwisa, odkształcając się pod ciężarem.

Jeśli deska jest ułożona poprzecznie, odległość powinna wynosić 40 cm. Jeśli układanie jest podłużne, odległość między opóźnieniami wynosi 50 cm.

Widziałem, jak sąsiad kładł deski bezpośrednio na ziemi, bez kłód i wyrównania. Powiedział mu, jak to zrobić, po prostu machnął ręką. W efekcie w niektórych miejscach tarasu doszło do skurczenia się gruntu i cała praca spłynęła do kanalizacji (posadzka była zdeformowana).

Po tym sąsiad przestał się ze mną komunikować.