Jak możesz przywrócić wzrok zwykłym spacerem

Chcę porozmawiać o tym, jak regularny spacer na świeżym powietrzu pomaga przywrócić wzrok. Natura w naturalny sposób pomogła mi trenować i poprawiać wzrok. Na ulicy ćwiczę mięśnie oczu, patrząc na przedmioty z bliska lub z daleka.

Znaczenie wzroku

Osoba w określonych sytuacjach ma do czynienia z manifestacją najsilniejszych emocji, takich jak strach, złość, smutek, niepokój, zazdrość. Takie żywe emocje nie omijają pracy mózgu, w wyniku czego odbijają się w ciele. Wzrok, jako najważniejszy organ, przez który widzimy i oceniamy świat, również cierpi, w wyniku czego następuje zmiana jakości widzenia. Kiedy słyszymy, że ktoś oślepł z wściekłości, rozumiemy, że tak naprawdę nie widzi rzeczywistości, aw jego głowie pojawia się pewna myśl.

Stan strachu nie mniej blokuje widzenie, siła tej emocji jest taka, że ​​może ciemnieć w oczach. A w takiej sytuacji katastrofa nie jest daleko, człowiekowi grozi niebezpieczeństwo.

Długotrwała ekspozycja na złożone problemy emocjonalne stwarza problemy w narządach. Nerwowe zmęczenie prowadzi do regularnych bólów głowy i żołądka. Niezdolność lub niechęć do budowania relacji z bliskimi rodzi dalekowzroczność i lęki w budowaniu planów na przyszłość - krótkowzroczność. Ułatwia to również entuzjazm, którego brak powoduje apatię i spadek zainteresowania, co prowadzi do początku krótkowzroczności.

Dlaczego chodzenie jest dobre dla oczu

Osoby z krótkowzrocznością i dalekowzrocznością będą zadowolone z wyniku spaceru, ponieważ patrzenie na naturę i skupienie wzroku ćwiczy mięsień oka. W naturze można znaleźć obiekty w oddali i pozbyć się krótkowzroczności, a patrzenie na gałązki, liście lub ptaki z bliska eliminuje dalekowzroczność.

Okresowa zmiana spojrzenia i pomaga zaangażować te mięśnie, które są najbardziej osłabione. Rzeczywiście, w zwykłej sytuacji jesteśmy ograniczeni do zestawu działań, w których nasze spojrzenie zawsze pokonuje ten sam dystans do obiektu.

Jak prawidłowo chodzić dla wzroku

Są cztery ważne zasady, których przestrzegam, aby jak najlepiej wykorzystać czas na świeżym powietrzu.

Po pierwsze, nigdy nie patrzę na swoje stopy przez długi czas. W tej pozycji nie ma niezbędnego treningu wzroku.

Po drugie, idę z prostymi, prostymi plecami i patrzę przed siebie. Ta pozycja już dostosowuje widzenie do różnych odległości.

Po trzecie, idąc się uśmiecham. Uśmiech sygnalizuje mózgowi, że jestem w dobrym nastroju, co wyzwala zrównoważoną pracę wszystkich narządów ciała. Negatywne objawy na twarzy mają dokładnie odwrotny skutek.

No i po czwarte, chodząc zawsze badają przedmioty, znajdując w nich niesamowite szczegóły. To przemyślane podejście pomaga mi uniknąć nudnych lub ciężkich myśli w głowie, ale cieszyć się tym, co widzę.

Jak trenujesz swój wzrok?