Chińscy inżynierowie znaleźli materiał, który 20-krotnie zwiększa wydajność wydobywania uranu z wody morskiej
Jeśli spojrzeć na plany rozwoju ogłoszone przez chińskie władze, można się o tym przekonać: Do 2035 roku działające elektrownie jądrowe w Chinach będą potrzebowały 35 000 ton rocznie uran. Wraz z ogłoszoną konsumpcją Niebiańskiego Imperium, osobiste rezerwy uranu wystarczą na 5 lat.
Z tego powodu chińscy inżynierowie aktywnie poszukują rozwiązania tego problemu, dlatego postanowiono zwrócić ich wzrok na oceany i morza świata.
W końcu, jak wykazały obliczenia, w wodzie morskiej jest 1000 razy więcej uranu w postaci rozpuszczonej niż we wszystkich kopalniach uranu na świecie.
A teraz naukowcy muszą tylko wymyślić, jak wydobyć ten uran z wody, a podczas kampanii znaleźli opcję, jak to zrobić.
Jak inżynierowie proponują pozyskiwanie uranu z wody?
W rzeczywistości pomysł pozyskiwania uranu z wód oceanów świata nie jest nowy. Zaczęli o tym mówić już 70 lat temu, ale dopiero w latach 80. zaproponowano japońskim inżynierom sorbenty na bazie amidoksymów, które potrafiły wyekstrahować uran z organizmów morskich woda.
To prawda, że koszt jednego kilograma wydobytego tą opcją okazał się prawie o rząd wielkości droższy niż uran wydobywany metodą klasyczną i osiągnął 1000 USD lub więcej.
W trakcie licznych eksperymentów chińscy specjaliści uzyskali nową membranę do znacznie wydajniejszej produkcji uranu ze słonych wód oceanicznych.
Tak więc, zgodnie z opublikowanymi danymi, opracowana polimerowa mikroporowata „hierarchiczna” struktura, która była impregnowany amidoksymami membranowymi, okazał się 20 razy skuteczniejszy od innych proponowanych wcześniej opcje.
Używając stworzonej membrany, w ciągu czterech tygodni na każdy gram membrany wyekstrahowano 9,03 mg uranu ze słonej wody.
Tworząc nową błonę, chińscy naukowcy inspirowali się zasadą organizacji naczyń krwionośnych ssaków.
Eksperci w zasadzie zgadzają się z osiągnięciami chińskich naukowców, jednak do tej pory specjaliści mają kilka ważnych pytań: jak będzie się zachowywać stworzona membrana podczas obrastania organizmy morskie (co jest nieuniknione podczas pracy), a także sposób oddzielania uranu od cząsteczek innych substancji, które rozpuszczają się w dużych ilościach w woda morska?
Naukowcy podzielili się wynikami już wykonanej pracy na łamach czasopisma Nature Sustainability.
Podobał Ci się materiał? Następnie oceń go i nie zapomnij zasubskrybować kanału. Dziękuję za uwagę!