Sztuczki budowlane chłopa syberyjskiego (jak budowano domy 100 lat temu)
Syberia dla wielu to najlepszy świat, w którym można spotkać różnorodność pogody. Surowa, ale bardzo piękna kraina. Mogą tu żyć tylko najsilniejsi ludzie.
Kiedy opanowali Syberię, rosyjscy osadnicy przywieźli ze sobą całą wiedzę budowlaną, tradycje. Jednak z czasem i świadomością natury pogody zaczęły się one znacząco zmieniać.
Jedynym materiałem budowlanym było drewno. Z reguły budowano je z sosny, a także z modrzewia, jodły.
Unikał drzew rosnących na bagnach, nizinach. Nazywali takie drzewa „Kremlem”, bo nawet siekiera ich nie zabrała.
Stolarze na Syberii robili to: kłody wrzucali do rzeki przez 4 miesiące, a latem wyciągali je i suszyli do zimy. Mówili, że w ten sposób drzewo nie zgnije, będzie trwalsze i bez pęknięć.
Zbudowali (chaty, podwórka) według zasady chata + baldachim + klatka. Latem przenieśli się do klatki, a zimą mieszkali w ogrzewanej chacie. Baldachim znajdował się między chatą a klatką.
Zostało to zrobione przed budową. Kawałki kory brzozowej lub kory ułożono w przewidzianym miejscu. Rano spojrzeliśmy na spód. Wybrali, gdzie jest sucha strona.
Najczęściej stosowaną techniką było pocięcie domu na „misę” lub „narożnik”. W kłody wycięto półkole siekierą. Końce wystawały poza ściany domu z bali. Dlatego narożniki chaty nie przemarzły nawet przy silnym mrozie.
Kłody kładziono na mchu, a spękania uszczelniono i zasypano gliną. Do koron dolnych użyto modrzewia. Jest to gęste i trwałe drewno. Korona inicjalna została umieszczona bezpośrednio na ziemi.
Czasami robili szałasy na stosach modrzewiowych klocków lub kamiennej podmurówce. Jeśli z klocków, to były pokryte gorącą żywicą lub smołą. Mogli po prostu spalić je na stosie.
Na Syberii, ze względu na surowy klimat, podłogi były wykonane z desek, a czasem nawet podwójnych. Nie były malowane, ale po prostu zeskrobane specjalnymi kosiarkami (nożami).
Wewnątrz chaty ściany (kłody) były po prostu ociosane, z wyjątkiem miejsca za piecem. Następnie zaczęto pokrywać ściany gliną, tynkiem, wapnem.
Dach i dom jako całość zbudowano bez jednego gwoździa. Deski były ułożone jedna na drugiej. Po wybudowaniu dachu strop ocieplono ziemią lub gliną z humusem.
Ostatnie były otwory drzwiowe i okienne. Było wiele okien, ale były małe (aby się ogrzać). Słaby doszczelniono szyby otrzewną (pęcherz)) i to wystarczyło na 2 lata. Inne przeszklone okna. Okna były bardzo pięknie ozdobione - opaski z dwuskrzydłowymi okiennicami.
Drzwi nie miały żelaznych zawiasów. Zawiasy zostały wykonane z drewna. Niezbyt trwały, ale darmowy.
Niektóre domy na Syberii, zbudowane jedną siekierą, nadal stoją.